Als landschapsarchitect heb ik natuurlijk wel iets met landschappen. Lijnen, structuren, elementen, kleuren, patronen. Ik ga er dan ook vaak met de camera op uit. Soms heel vroeg in de ochtend, of juist aan het einde van de dag vlak voor de zon weer ondergaat. Regelmatig moet ik accepteren dat het niet de beelden opleverde waarop ik had gehoopt, omdat ik net te laat van huis bleek te zijn vertrokken, de mist al was opgetrokken, de zon net te hoog aan de hemel stond of juist te snel achter de bomen zakte, of de lucht gewoon saaigrijs bleek te zijn. Gelukkig is het fotograferen niet altijd een doel op zich, maar draait het vooral om het buitenzijn (en de camera mag toevallig mee).
