CategorieTRAVEL

3. Ochtendklim en vuur bij de waterval

Ik startte de dag met een wandeling in m’n eentje naar de top waar we vanuit het huisje zicht op hebben. Het was nog heerlijk vroeg, dus dubbel genieten. In het dal vloten de vogeltjes en kabbelde het water. En verder….. niks!
Ik was voor het eerst op pad met wandelstokken. Die lagen al maanden te wachten, maar wil ik in Nederland écht niet mee rond te lopen. Het was een lekkere opstart van de dag: een flinke workout door de berg in hoogtempo te beklimmen en ontbijt op de top met mooi uitzicht als beloning. Toen er een kerel in onderbroek de berg op kwam, vond ik het een mooi moment om weer af te dalen.

Na de koffie vertrokken we met z’n 10en voor een wandeling van zo’n 8 km. Het werd een ‘heen-en-weertje’ langs de beek, met als eindpunt de waterval. Vorig jaar liepen we hier ook al eens en toen is de route omgedoopt tot ‘het mierenpad’. De kids maakten zich dan ook een beetje zorgen dat ze zich opnieuw aan deze gevaren moesten bloot stellen. Gelukkig was het iets minder warm en waren de mieren iets minder actief en agressief.
Daantje liep enthousiast voorop en rende, ‘ik zie er weer een!!!’-roepend, van bordje naar bordje. De andere negen liepen er in een lange rij achteraan… De kans dat we elanden zouden zien, was tot nul gereduceerd. Sporen zagen we wel, in de vorm van keutels. Verder vonden we een beverdam, omgeknaagde bomen, een afdruk van (waarschijnlijk) een veelvraat, een gevlekte orchis en heel veel mooie natuur. Love it!

Eifel voorjaar 2019

Vanwege diverse deadlines was het verschrikkelijk druk op het werk, maar door aan de voorkant wat lange dagen te maken, wist ik twee extra vrije dagen te organiseren rond Pasen. En dus konden we er lekker een paar dagen tussenuit naar ons vaste adresje in de Eifel. Hier komen we inmiddels als zo’n jaar of vijftien, maar het verveelt er nooit. Na slechts tweeënhalf uur rijden sta je in één van de prachtigste gebieden. Helaas ontdekken steeds meer mensen dat en dus hebben we het er het afgelopen decennium behoorlijk druk zien worden. Zeker rond feestdagen zoals nu met Pasen. Maar goed, dat mocht de pret niet drukken: het was supermooi weer en we konden met z’n vijven fulltime buiten zijn.

Voor de eerste dag had ik een rondje van ruim dertien kilometer uitgestippeld met de gps. Onderweg konden we dan nog wat geocaches zoeken. Met de belofte dat we er lekker de hele dag de tijd voor zouden nemen en onderweg zouden picknicken zagen de kids het ook helemaal zitten. En dus gingen we met ieder een eigen rugzak met broodjes, drinken en een banaan op pad. En ik uiteraard met m’n zware rugzak met camerastuff. Waar de dag ervoor nog een objectiefje bij was gekomen: een prime 50mm. Dat verklaart ook meteen het gebrekkige aantal landschapsfoto’s ;-).
De eerste twee geocaches vonden we heel snel (in een nep-paddestoel) tot wat minder snel (verstopt in een gat achter veel mos), maar daarna waren ze onvindbaar of was de halve berg afgegraven. Ondanks die teleurstelling maakten we een mooie lange wandeling en hadden de kids het ook echt goed naar hun zin!

Ook de dagen erna trokken we erop uit en mochten het, van Renske vooral, geen korte wandelingen worden. Met onderweg wat spelen aan een beekje, leuke klim- en klauterpaadjes (soms recht omhoog tegen een rotswand), een parcours over een mikado van boomstammen, woelmuizen, een eekhoorn, een dassenburcht, hagedisjes en Tieme die door een bankje zakte, bleef het alle dagen leuk. We liepen uiteindelijk ruim veertig kilometer in vier dagen.

Oostenrijk 2017

De Alpen blijven favoriet! En zeker in het Vorarlberg komen we graag, omdat het relatief dichtbij is. Dit jaar namen we opa en oma mee in de eerste helft van de vakantie. Buiten dat het heel gezellig was, was er ook het bijkomend voordeel dat Jasper en ik er ook eens met z’n 2en met de mountainbike op uit konden en een meer technische wandeling konden maken.
De eerste week zaten we in Damüls, in het mooiste huisje ooit: ons houten huis maakte deel uit van een kleine verzameling huisjes halverwege de berg, met prachtig uitzicht vanaf een enorm groot balkon. Ons tweede adres in Pfunds in het Oberinntal was bekend terrein en hadden we opnieuw uitgezocht vanwege de grote tuin. Van hieruit kun je makkelijk verschillende kanten op: richting Serfaus, Fiss en Ladis, de Kaunertalgletsjer of richting Italië. Hierna namen we afscheid van m’n ouders en gingen wij verder naar ons laatste adres in Ehrwald. Deze plek stond al langer op ons lijstje, omdat je er vaak langs rijdt, maar nooit eens stopt. Het was er verrassend mooi! (het appartementje viel nogal tegen). We maakten er een helse fietstocht met de fietskarren en onmogelijke beklimmingen over wortels en rotsen. En ik maakte er een prachtige en technische klimtocht in m’n eentje, met klauterstukken langs kabels.
Oostenrijk blijft prachtig!! De bergen, het weer, het eten en drinken, de vele speelplekken voor de kinderen.

Noorwegen 2018

In de zomer waren we een maand in Noorwegen hadden de mooiste huisjes, vaak in the middle of nowhere, met enkel landschap en uitzicht! Elk huisje had zo z’n charme: het toppunt van knusheid met prachtig uitzicht op een meer, elke dag een enorme kudde geiten door je tuin en een bad met uitzicht op de bergen, het laatste huisje bovenop de berg met watervallen rondom en zicht op het fjord of pal aan een meer gelegen en zonder stromend water en het best bereikbaar via een roeiboot. Vier weken avontuur en vier weken genieten!

IJsland 2018

Bijna een jaar lang waren we bezig met voorbereiden, m’n broertje en ik: een reis naar IJsland. Voor mij gold dat al jaren lang als nummer 1 van m’n bucketlist, in combinatie met het Noorderlicht zien. Ik bracht uren door op internet en messenger om ideeën uit te wisselen, puzzelde op route en overnachtingen, plande van dag tot dag de highlights en things to do …. en toen brak Sander vijf dagen voor vertrek z’n hand door een aanrijding en vielen de plannen in duigen. Na een nachtje wikken en wegen besloot ik hoe dan ook te gaan, in m’n eentje. Links en rechts deed ik nog wat pogingen om vervangend reisgezelschap te regelen, maar vind maar eens iemand die zo last minute de boel de boel kan laten én waar je het ook nog een beetje mee ziet zitten om 12 dagen intensief mee op te trekken. Toch lukte dat op het allerlaatste nippertje wonderlijk genoeg! M’n oude afstudeermaatje Jelle wilde maar wat graag mee en ze kreeg het nog geregeld ook! En zo stapten we dus samen in het vliegtuig op weg naar het mooiste land waar ik ooit was. Het werd een waanzinnige, onvergetelijke en übergezellige reis! We reden 2.000 km in onze gehuurde Kia Rio, heel IJsland rond in 12 dagen, met zon, regen, mist, hagel en storm; ontelbare regenbogen; onbeschrijflijk mooie landschappen met leegte en ruigte, bergen, watervallen, ijsschotsen en de mooiste kleuren en wolkenluchten, maar ook stinkende zwavelluchten; we zagen rendieren, arenden, zeehonden, raven; we beklommen bergen, vulkanen en een gletsjer, we staken koude rivieren over, zaten in een warm geothermisch bad en maakten mooie tochten, lang en nog langer. En tot slot, als mooiste kers op de taart: we zagen het noorderlicht!

Om enkele tips te geven:

  • Pak de highlights mee, maar focus je vooral op de minder gebaande wegen.
  • Sta om 4.30 uur op om de zon op te zien komen bij het gletsjermeer Jökulsárlón en geniet in je eentje van de rust, de zeehonden en het krakende ijs (een paar uur later kun je er over de koppen lopen).
  • Maak een gletsjertocht… nu het nog kan… ook hier verdwijnt het ijs in sneltreinvaart.
  • Slaap in hostels: goede prijs-kwaliteit, gezellig en een ontzettend leuke manier van overnachten. Of via airbnb bij mensen thuis (dat levert vooral vaak verrassende situaties op ;-)).
  • Vertrouw vooral niet blind op de noorderlicht-apps en de bewolkte luchten: wij misten er het noorderlicht door op een van de mooiste plekken van IJsland.
  • En áls er dan door een IJslander noorderlicht wordt voorspeld (i.t.t. wat kp-waarde in de app vertelt), blijf dan vooral wachten tot je een ons weegt: het wordt beloond!
  • Sla de Blue Lagoon over, maar ga zéker naar het kleinschaliger Myvatn Nature Baths. En als je dan zo’n zelfde zonsondergang hebt als wij, wil je nooit meer weg.
  • Maak een lange hike, bijvoorbeeld die van Hvannagil.
  • Ga naar Landmannalaugar. Een eind van de ringweg af, maar o wat mooi!
  • Maar bovenal: GENIET!