Al maanden van te voren had ik onze reis door Marokko tot in de puntjes voorbereid, routes uitgestippeld en overnachtingsplekken vastgelegd. Bewust had ik een dagje Middellandse Zee in onze reis ingepland. Na alle inspanning van de voorgaande weken was er tijd voor wat ontspanning. Dat lukte prima op de plek waar we waren: een fantastische tuin met leuke zithoekjes en banken en een hangmat. De kamers waren ook erg fraai ingericht. Alles ademde rust en het was er heerlijk toeven.
Na het weer heerlijke ontbijt (iedereen zat gelukkig weer met smaak te eten) trokken we onze zwemkleding aan en liepen we in tien minuutjes naar beneden naar het strand. Alle (betaalde) parasolletjes, tafeltjes en stoeltjes liepen we voorbij en we sloegen linksaf het strand op, waar het lekker rustig was. Het was nog vroeg en nog niet zo heel erg heet, dus we durfden het wel aan zonder schaduw.
Op het typische dorpsstrand waren we de enige toeristen. Dat voelde aan de ene kant een beetje ongemakkelijk, omdat ik de enige vrouw in niet volledig-lichaamsbedekkende kleding was. Aan de andere kant vonden we die hele toeristische plekken helemaal niet leuk en zaten we liever op dit dorpse strand. De sfeer was vriendelijk, rustig en respectvol. En de zee was heerlijk. Vóór het heetst van de dag verlieten we het strand, dronken een drankje in de schaduw en liepen terug naar ons accommodatie. Op een aantal gezichten had een sproet-explosie plaatsgevonden.
In de middag hielden we siësta in de tuin. Tieme las een boek in de hangmat en de dames speelden een potje UNO. Ondertussen speelde er een luid orkest van cicades. We dachten terug aan het verhaal van Mohamed n.a.v. de vraag van Daantje waarom er allemaal luidsprekers in de walnotenboomgaard hingen (ze geloofde niet dat het insecten waren die de herrie maakten). Mohamed vertelde dat de cicades soms zo hard tjirpen dat ze exploderen. Sinds dat verhaal zag ik elke keer ontploffende kevers als het geluid ineens stilviel.
Aan het einde van de middag gingen we nog een keer richting het strand voor een frisse duik. Het was een stuk drukker dan ‘s ochtends: het hele strand zat vol grote families met theepotten en eten. Het zag er allemaal reuzegezellig uit.
Voor de zon achter de bergen verdween, pakten we nog even de laatste zonnestralen mee. ‘s Avonds had de gastvrouw zeeduivel klaargemaakt voor Jasper en mij. Erg lekker!
