Reis van N’kob naar Gorge du Dades

‘s Ochtends was ik na lang twijfelen (want moe en eigenlijk geen zin) in alle vroegte toch naar het dak gegaan om een mooie timelapse van de opgaande zon te maken. Zo stil mogelijk beklom ik in het donker de enorme trappen naar het dak van de kasbah. Tot m’n grote schrik lagen daar twee mensen te slapen. Geschrokken keerde ik snel om en dook onverrichter zaken terug m’n bed in.
Om 8 uur werd er weer een fantastisch ontbijt geserveerd in de patiotuin. Met Marokkaanse koffie, waar ze nog een specerijenmengsel aan toevoegen. Jasper vindt het niks, maar ik vind het echt lekker.
Na het ontbijt pakten we onze spullen, namen afscheid van de eigenaren en stapten in de auto. Vandaag zouden we vooral rondtoeren. We begonnen met de Tizi-n-Tazazert. Deze mooie pas was sinds een poosje verhard en dus goed te rijden én het was er erg rustig. Maar bovenal: het was fantastisch mooi! Vlak onder de top dronken we een kop koffie. Snel werd het terras klaargezet, want ze hadden nog niet zo vroeg op gasten gerekend. Qua drinken konden we alleen (oplos?)koffie, thee, cola of water krijgen. Het was duidelijk laagseizoen.
Na de Tizi—n-Tazazert reden we door de Dades-kloof in. Deze reden we een heel eind af, tot de weg steeds slechter werd en we genoeg van het autorijden hadden. Onderweg stopten we geregeld om wat foto’s te schieten. Het meest opvallende: het was groen in de kloof! We zagen groene akkertjes, appelbomen, populieren…. Wat een contrast met de eerdere verdroogde Draa-vallei met dode palmbomen.
De temperatuur was hier ook een stuk aangenamer. Een aantal keren zakte de thermometer zelfs tot onder de dertig graden! Dat was nog niet eerder gebeurd in Marokko. De wind gaf zowaar ook wat verkoeling. Een verademing.

We reden terug naar het begin van de kloof, waar ons accommodatie zat. Het was middag en dus siësta. In de hal lag de gastheer te slapen. Het was ons al een paar keer gebeurd dat we iemand wakker maakten met onze komst. De accommodatie, waar we twee nachten verbleven, kon onmogelijk de plekken van de afgelopen week evenaren, maar ook hier was het fijn, met een mooi dakterras. En samen met de lagere temperatuur was het daar goed toeven. Opnieuw waren we de enige gasten. Het begon al gewoon te worden. De hitte van de zomer was weliswaar verschrikkelijk intens, maar de rust van het laagseizoen was wel echt prettig.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *