Op zaterdag waren we aangekomen op ons laatste adres. Een bekend huisje van een jaar eerder: supermooi en ruim en met een kabelbaan en een buitensauna. Helaas zat het weer verre van mee deze week en vanaf zondagnacht regende het onafgebroken. Noorwegen had te kampen met storm Hans. En Hans zorgde voor enorm veel overlast. We kregen veel alarmberichten op onze telefoons en dat klonk erg serieus. Maandagochtend gingen we dan ook al vroeg op pad voor boodschappen. En dat was maar goed ook, want het dal en de winkel was uiteindelijk onbereikbaar door de enorme overstromingen. We zaten een paar dagen opgesloten in onze vakantiewoning en zagen het eerder onzichtbare veenstroompje naast ons huis steeds verder uitdijen: er ontstond een compleet meertje met flinke stroming (ik stuurde een foto naar de eigenaar en die had nog nooit zoveel water bij de hut gezien). De stroom viel een paar keer uit, maar herstelde zich gelukkig ook steeds weer.
Op woensdag reden we even de berg af naar het dal. De Rijksweg 7, waarop onze weg aantakte, was beide kanten op afgesloten wegens overstroming. Aan de noordzijde konden we onze berg dus niet meer af. Nooit eerder was de rivier zó ver buiten z’n oevers gekomen begrepen we van een bewoner. Het was schokkend om te zien!
Gelukkig zaten we deze week in een prachtig huis en was iedereen na de vijfdaagse trekking toch al redelijk moe en voldaan. We kwamen de tijd wel door met lezen, spelletjes, kleding wassen, foto’s bewerken, een hapje en een drankje. Maar het was wel een lange zit zo, al die dagen binnen.
